پارچه PTFE چیست؟

پارچه PTFE مخفف پلی تترا فلورو اتیلن است که نوعی پلیمر مصنوعی به نام فلوروپلیمر است. فلوروپلیمر نوعی پلیمر است که از مولکولهای کربن و فلوئور تشکیل شده است و ماده اصلی تشکیل دهنده پلی تترا فلورو اتیلن تترا فلوئورواتیلن( TFE) است که عضو خانواده فلوروکربن است.

ویژگی قابل توجه PTFE این است که به دلیل ثابت بودن دی الکتریک پایین ، کاملاً آب گریز است ، به این معنی که آب نمی تواند از این ماده مصنوعی عبور کند یعنی در واقع ضد آب است .

این ویژگی باعث شده است PTFE در هر کاربردی که انسداد آب در مقیاس بزرگ یا کوچک مورد نظر باشد ، بسیار محبوب باشد.

واکنشی غیر منتظره در فرآیند توسعه مبرد منجر به ظهور ماده ای سفید و لغزنده در قسمت داخلی بطری شده که پلونکت در آزمایش خود از آن استفاده می کرد.

پس از تجزیه و تحلیل ، ویژگی های چشمگیر آن به صورت تصادفی کشف شد و سرمایه گذاری مشترک جنرال موتورز و DuPont به نام Kinetic Chemicals در سال 1941 اختراع PTFE را ثبت کردند.

در سال 1945 ، Kinetic Chemicals پلی تترا فلورو اتیلن را با نام تجاری تفلون به ثبت رساند و یکی از اولین کاربردهای این پلیمر به عنوان یک ماده پوشش دریچه و مهر و موم در برنامه های غنی سازی اورانیوم به عنوان بخشی از پروژه منهتن بود. در اواسط دهه 50 ، مزایای PTFE به عنوان روکش غیر چسبنده روی وسایل آشپزخانه کشف شد.

به دلیل مقاومت بالا در برابر حرارت و ویژگی های آبگریز ، بسیاری از شرکت ها بلافاصله در انتظار استفاده از تفلون به عنوان روکش آشپزی بودند.

ePTFE

از روزهای اولیه تولید آن ، از PTFE به عنوان عایق در سیم کشی برقی استفاده شده است. به عنوان مثال ، بیشتر انواع کابل کواکسیال از PTFE استفاده می کند ، و در اواخر دهه 1950 ، یک کارمند DuPont به نام بیل گور به برنامه های بالقوه پلی تترا فلورو اتیلن در صنعت محاسبات علاقه مند شد.

بیل گور با کمک پسرش ، باب ، نوعی سیم کشی رایانه ای به نام Multi-Tet ایجاد کرد. تنها طی چند سال ، Multi-Tet به طور گسترده در سراسر کشور مورد استفاده قرار گرفت. این کابل حتی در ماژول های فضاپیمای آپولو 11 نیز مورد استفاده قرار گرفت.

باب گور ، با این حال ، متوجه شد که PTFE از پتانسیل بالاتری نیز برخوردار است. هنگامی که او شروع به آزمایش گسترش PTFE کرد ، متوجه شد که این ماده نسبت به هوای بیشتری که پذیرفته است بسیار انعطاف پذیرتر و سبک تر می شود. آزمایشات باب منجر به کشف پلی تری فلورو اتیلن گسترش یافته ePTFE شد ، که اکنون در ده ها برنامه صنعتی و مصرفی استفاده می شود.

ePTFE مانند پلی اتیلن فلورو اتیلن معمولی بسیار مقاوم در برابر حرارت و آبگریز است ، اما همچنین شکل دادن به یک ماده نازک مانند پارچه ای که بسیار کاربردهای بیشتری نسبت به PTFE سنتی دارد ، که سفت تر است.

GORE-TEX

همانطور که از نام آن پیداست ، GORE-TEX ایجاد دیگری از خانواده Gore است. در سال 1970 ، رابرت گور شروع به درخواست یک سری ثبت اختراعات برای ePTFE کرد و در سال 1976 ، W.L. Gore بازاریابی GORE-TEX را به عنوان ماده ای برای علاقه مندان به فضای باز آغاز کرد.

خواص آبگریز ePTFE آن را به یک ماده ایده آل برای کت های باران تبدیل کرده است و این پارچه نیز در عین حال که دارای تنفس است ، ضد باد است. از دهه 1970 ، GORE-TEX محبوبیت زیادی پیدا کرد و اکنون در انواع مختلفی از لباس های ضد آب ، ماده برتر محسوب می شود.