- ساعت کاری : شنبه تا چهارشنبه 8 تا 18
میکا را به گروهی از مواد معدنی اطلاق می کنند که از خواص فیزیکی و شیمیایی مشابهی بهره مند هستند.
این مواد از نوع سنگهای آذرین هستند و ساختاری لایهای دارند.
از این روی بیشتر به شکل ورقه هایی اسخراج میشوند که پس از برش خوردن مورد استفاده قرار می گیرند.
پاره ای از انواع میکا را نام برده و توضیح میدهیم .
امروزه میکاها در صنعت و تولیدات صنعتی کاربرد فراوانی دارند.
و گاهی نیز آنها را با مواد دیگر ترکیب کرده و ورق میکا طلایی را عرضه میکنند.
بعضی از خواص میکاها مثل مقاومت الکتریکی و حرارتی بالا باعث شده تا به عنوان عایق حرارتی و الکتریکی به صورت گسترده مورد استفاده قرار گیرند.
همچنین چون میکاها دارای ساختار کریستالی هستند، به عنوان شیشههای ضد حرارت در دریچه های کورههای حرارتی و تجهیزات مشابه مورد استفاده قرار میگیرند.
از میکا به عنوان ماده پر کننده در صنعت ساختمان، و به عنوان مواد پایه در رنگ سازی نیز استفاده می شود.
و گاهی هم ورق میکا در نهایت از آن تولید می کنند.
کانیهای خانواده میکا شامل موسکوویت، بیوتیت، فلوگوپیت، لپیدولیت و ناترونیت می گردند.
موسکوویت، مهمترین و فراوانترین کانی صفحه ای به شمار می رود. موسکوویت ورقه ای در پگماتیت ها و نوع پولکی در گرانیت، پگماتیت ها و شیست ها پیدا می شود.
میکاها را از نظر نوع آنها به دو گروه موسکوویت صفحه ای و پولکی، تقسیم می نمایند .
موسکوویت نوع صفحه ای در الکترونیک(خازنها و لامپها)، ساختن ورقه ۸۴ و همچنین به دلیل خاصیت دی الکتریک آن در ساخت لوازم عایق حرارتی و الکتریکی کاربرد دارد.
به علت مقاومت بالای حرارتی و شفاف بودن آن، در پنجره های کوره های الکتریکی از مسکویت بهره می گیرند.
موسکوویت نوع پولکی آن بیشتر برای ساختن صفحه های میکایی به کار می رود .
پرکننده در سیمان، آسفالت و رنگ، تزیین بتن، جلوگیری از گیرکردن مته ها به هنگام حفاری، و نوع بسیار دانه ریز مسکویت برای بالا بردن مقاومت رنگ در برابر رطوبت، چسبندگی و فرسایش به کار می رود.
بیوتیت میکای منیزیم و آهن دار به رنگ قهوه ای تیره است که با فرمول شیمیایی Mg,Fe)3Al(SiO4) ) (H2K) نشان داده می شود.
وزن مخصوص این کانی ۳۰/۳-۷۰/۲ گرم بر سانتی مترمکعب، سیستم تبلور منوکلینیک و سختی ۴-۵/۲ در مقیاس موس می باشد.
فلوگوپیت میکای منیزیم دار به رنگ زرد یا قهوه ای تیره است که با فرمول شیمیایی H2K(Mg)3Al(SiO4)3 نشان داده می شود.
وزن مخصوص این کانی۹۰/۲-۷۶/۲ گرم بر سانتی مترمکعب، سختی ۳-۵/۲ در مقیاس موس ، سیستم تبلور منوکلینیک ، گرمای ویژه (درc º۲۵) ۲۰۷/۰ ، مدول الاستیسیته(Pa) 109×۱۷۲ ، مقاومت فشاری (Pa)106×۲۲۱ ، دمای تجزیه (ºC)1000-850 ، ثابت دی الکتریک ۶-۵ و مقاومت کششی (Pa 106×)۲۹۷-۲۵۵ می باشد.
نام کانی ورمیکولیت از واژه لاتین Worm or vermiculus (کرم یا کرم – حشره ) ، Vermiculita یا Vermiculit و
Vermicular به معنای کرم مانند گرفته شده است ، زیرا در اثر ضربه گرمایی (دمای بیش ازC ° ۸۷۰) حجم آن تا
۳۰-۲۰ برابر حجم اولیه افزایش یافته (منبسط شده) و رشته های کرم مانندی به وجود می آورد.
لپیدولیت میکای لیتیوم دار به رنگ زرد کم رنگ و با فرمول شیمیایی KLiAl(OH,F)2Al(SiO4)3 (H2K) نشان داده
می شود.
وزن مخصوص این کانی ۳۰/۳-۷۰/۲ گرم بر سانتی مترمکعب ، سیستم تبلور منوکلینیک و سختی ۴-۵/۲ در مقیاس موس می باشد.
گروه اصلی میکا ، گروه میکاهای شکننده و گروه کلریتی.
همه کانی های این گروه ها دارای ساختمان منوکلینیک هستند ، ساختار میکا ترکیبی از دو لایه تتراهدرال سیلیکا
و یک لایه اکتاهدرال مرکزی است.
به عنوان عایق حرارتی و الکتریکی مصرف می گردد و به صورت ورقه هایی با ضخامت ۰٫۳-۲۰ mm ارائه می شود.
دارای انعطاف پذیری بالا و ضخامتی بین ۰٫۳ – ۰٫۵ دارد .
بعضی از انواع میکای نرم دارای یک بافت محافظ هستند که آن را در مقابل خمش تقویت می کند.
در مقابل فشار و حرارت مقاومت بالایی دارد و انعطاف پذیری و نشکن بودن از خواص دیگر آن است.
از طلق میکا به عنوان عینک دید در بخار مایعات و دیگ های فشار قوی و همچنین در دریچه کورههای حرارتی استفاده می شود.